Lees hier het verslag van de laatste (kampioens)wedstrijd van team 11
Rick, goed idee van je: een zinderend verslag (sorry voor de lengte ervan). Nou … we hebben wat afgezinderd! Plaats van de arena: sporthal De Walvis in Krimpen aan de Lek, vrijdagavond. Lekker dan dachten we. Op de heenreis in november hadden we onderling al 4-4 gespeeld en dat was dan ook de opdracht van gisteravond: 4-4.
Uitgangspunt voor de wedstrijd: 67 BC Limes versus 66 Shuttlek.
Met een aantal van ons zichtbaar nerveus en de rest onzichtbaar nerveus begonnen we aan de wedstrijd. Op 1 baan en met hier en daar een paar tactische wijzigingen van beide teams.
HD (Sander en Friso): uit op wraak van de heenreis begonnen ze furieus aan hun dubbel. Er werd flink op los gebeukt aan beide kanten en zo ging richting de eerste korte break alles mooi om en om. In de tweede helft van de set waren er toch wat zenuwen te zien en ging de set naar Shuttlek. In set twee kwamen Sander en Friso net iets te laat op stoom. 1-0 Shuttlek. 67-67!
DD (Lisette en Lisa, of wel Lies dat moedigt makkelijker aan): moesten doen wat ze de vorige keer ook deden: winnen. En dat deden ze ook netjes in twee sets. Lies had wel te maken met twee powergirls aan de overkant, maar gelukkig kan Lies dat ook. Onze Lies had de grootste spierballen en de meeste finesse. 1-1. 68-67!
HE1 (Martijn): van beide kanten een tactische keuze. Martijn op de slachtbank van de nog ongeslagen Eric, bij Shuttlek 37 jaar badmintonervaring en een ogenschijnlijk koele kikker om een punt binnen te slepen. Martijn deed wat hij moest doen: verliezen. Ik schrijf dit verslag zelf, maar als ik mijn teamgenoten en trainer Mark mag geloven ging het best goed. 2-1 Shuttlek. 68-68.
DE1 (Lisette): nog steeds wel Lies, maar nu enkelvoud. Won al op de heenreis, en dit keer ook weer. Met degelijk spel, een hoop heen en weer geren en gemopper van haar tegenstander bracht Lies de stand weer in evenwicht. 2-2. 69-68.
HE2: onze tactische zet. Dat dachten we tenminste. Ook Shuttlek deed zoiets en had hun jongste telg ingewisseld. Onze Mr. Freeze (Friso) mocht aantreden tegen een iets sterkere heer dan in de HE2 op de heenreis. Maar Mr. Freeze heet niet voor niets Mr. Freeze en hield zijn hoofd koel. Speelde misschien wel zijn sterkte single van het seizoen, werd bij zijn 1e matchpoint heel even nerveus, maar zorgde voor het eerst voor een voorsprong. 2-3. 70-68.
Eén puntje nog maar!
DE2: Lisa, ook al Lies. Mocht aantreden aan de andere kant van de hal. Omdat Mr. Freeze nog aan afronden was, begon Lies daar nog in alle luwte aan het hopelijk winnende punt. Set 1 ging als een razende aan ons voorbij en was prooi voor de tegenstander. Mr. Freeze was ook klaar en de hele bank van Limes verhuisde richting Lies om haar door de 2e set heen te slepen. Daar werd Lies heldin van de avond! Ze bijtte zich vast in de set en poetste matchpoint na matchpoint weg in een zinderende verlenging van de 2e set. Steeds weer kwam haar tegenstander op matchpoint, maar bij 29-29 pakte Lies de 2e set (hoe kan het ook anders in zo’n beslissende kampioenswedstrijd en ondertussen was er geen speler meer in de zaal die niet keek naar deze wedstrijd). Een beslissende 3e dan maar. De tegenstander had nog zo’n 20 minuten nodig om te herstellen van een blessure. Afgekoeld gingen de dames weer verder. Lies leek ietsje meer last te hebben van deze onderbreking en kon het gat van een punt of 7/8 niet meer dicht krijgen. Maar Lies, wat speelde je een mooie wedstrijd! 3-3. Alles lag nog open: 70-69.
De mixes: onze 2e tactische set. Sander en Lisa op 1, Martijn en Lisette op 2. Beide dames in de aanmoedigingen nog steeds Lies, maar omdat ze nu tegelijkertijd speelde een beetje ingewikkeld voor in dit verslag: gewoon Lisa en Lisette dus. Inmiddels een uur of 11 ’s avonds begonnen beide koppels aan een zinderend einde van het seizoen. Bij Sander en Lisa leek er iets meer ontspanning te zijn. Zij namen het immers op tegen de nog aangeslagen Eric en Maaike en konden zo wat vrijer spelen. Helaas voor ons bleef het koppel ongeslagen. Ze sleepte nog bijna een verlenging uit het vuur in de 2e set. 4-3 Shuttlek. 70-70! De beslissing ging vallen bij Martijn en Lisette. Alle andere competitiewedstrijden waren klaar en de meesten hadden zich rond baan 2 verzameld om te zien hoe deze zinderende clash zou gaan eindigen. Aan de overkant werd nog een frisse jonge knul gebracht, die om tactische redenen zijn single had afgestaan. Zijn frisheid en de winning mood van de dame die in de DE2 onze heldin Lisa had verslagen zorgden voor de setwinst bij Shuttlek. Zou het dan toch nog misgaan? Wie geloofden er nog in? Mark in elk geval wel die ons weer vertrouwen en enkele tips meegaf. En dat lukte: 1-1 in sets. Hoe kan het ook anders, nog 1 setje te gaan en de allesbeslissende! De zaal had zich vanzelfsprekend achter Shuttlek geschaard en onze bank (inclusief ook mental support Kimkeken met klotsende oksels, knikkende knieën en klamme handjes toe hoe Martijn en Lisette zich vastbeten in de 3e set. Bij de laatste wissel was het 11-9 voor Shuttlek en was de spanning merkbaar voelbaar.
Nog één slok water, nog één vertrouwen tanken door Mark en nog één keer de baan op. Hoe het ging weten we niet meer, maar ineens stonden we 14-19 en daarna 15-20 voor. Eén winner van Limes of één fout van Shuttlek was genoeg! Mark stond al klaar met zijn telefoon om het winnende punt te filmen. Dat stond hij zelfs 5 keer, maar ineens was het 20-20. Het zal toch niet. Zelfs Mr. Freeze kon het niet meer aanzien en ook de anderen wisten niet wat er gebeurde. 21-20, 21-21, 21-22, 22-22 … 22-23 matchpoint. Dik 20 centimeter uit achter ons, maar ineens discussie en niemand van Shuttlek had het gezien … Op één dame na die het aandurfde om de shuttle ‘uit’ te geven. Nog één punt! Of het nog met badminton te maken had geen idee, gewoon alles terug meppen en wachten op een kans of een fout. Dat laatste gebeurde dan ook en tergend langzaam vloog de shuttle aan de zijkant ‘UIT’ in ons voordeel: 22-24! 4-4 eindstand! 71-70! Kampioen! Ontlading alsof we net Olympisch goud hadden gewonnen! Wat een avond, wat een ontknoping en wat een zinderend duel!